บทที่ 62 โทรศัพท์มือถือกลับคืนมา

เจ้าตัวเล็กมองมาร์คอย่างอาลัยอาวรณ์ “ลุงมาร์คครับ งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ”

“อืม!” มาร์คยิ้มและพยักหน้า

เจ้าตัวเล็กรีบกระโดดลงจากโซฟา แล้ววิ่งกลับห้องของตัวเองอย่างมีความสุข

บนโซฟา ชายหนุ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสามเม็ดบน เผยให้เห็นแผงอกที่แข็งแรง

เมื่อเจ้าตัวเล็กไม่อยู่ สายตาของเขาก็ยิ่งไร้ความเกรงใจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ