บทที่ 62 เมียคนเถื่อน 2

“ข้าเป็นทุกอย่างของเจ้าคุณหนูแปด และเจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน”

ได้ยินเขาเรียกนางเช่นนี้ รู้สึกรังเกียจ และเหตุใดต้องปกปิดตัวตน ทั้งยังทำเหมือนคนที่พร้อมจะสั่งสอนนางอยู่ตลอด

“คิดอย่างไรถึงได้ตามสาวใช้ตาบอดออกมา” เขาถาม และนางไม่รู้ว่าสมควรตอบ หรือปิดปากเงียบเสีย คนผู้นี้ไว้ใจได้หรือ

“ข้าถาม เหตุใดถึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ