บทที่ 115

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเฟเบียนมีความตึงเครียด และฝ่ามือของเขากำแน่น

“ลอเรล มีใครเคยบอกคุณไหมว่าคุณไม่เหมาะที่จะโกหก”

"..." ลอเรลกำลังเสียสติ “ฉันบอกว่าไม่... ไม่ต้องถามแล้ว! เราคงไม่ได้เจอกันอีก! ต่อให้เจอกันอีกก็อย่าทำเหมือนฉันเป็นคนแปลกหน้าเลย...”

“ลอเรล!” จู่ๆเฟเบียนก็ขึ้นเสียงและตะโกนใส่เธอ ดวงตาที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ