บทที่ 170

“แม่คะ มองหาอะไรอยู่ มาทานข้าวเช้ากันเถอะ!” แอนเซลขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาตระหนักว่าเธอเริ่มไม่น่าเชื่อถือมากขึ้นเรื่อยๆ เธอยังไม่ลุกขึ้นหลังจากอยู่กลางแดดเป็นเวลาสามชั่วโมง

“อยู่คนเดียวเหรอ?” เหวินชวนนั่งลงบนเก้าอี้แล้วถามด้วยท่าทางลังเล

"โอ้ ลุงสจ๊วตไปทำงาน" แอนเซลคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดอย่างไม่เต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ