บทที่ 58 ตอนที่ 58

ปราโมทย์เองก็พยายามปกปิดไม่ให้น้ำผึ้งระแคะระคายในเรื่องที่เขาถลำลึกเข้าไปพัวพันกับอบายมุขจนถอนตัวไม่ขึ้น

“ขึ้นชื่อว่าลูกจ้าง ไม่ว่าองค์กรจะเล็กหรือใหญ่ขนาดไหน ในสถานภาพของ ‘ลูกจ้าง’ เรื่องของความรู้สึกไม่มั่นคงในหน้าที่การงาน ก็คงมีไม่แตกต่างกันมาก พนักงานอย่างผมก็เหมือนสุนัขล่าเนื้อ ในขณะที่ยังมีเ...