บทที่ 82 ตอนที่ 82

ของผู้เป็นแม่ ระหว่างคุยโทรศัพท์ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้มาก่อน

“นะครับ…รู้ไหมว่าผมคิดถึงคุณใจจะขาด”

เขาออดอ้อนไม่ลดละ กำลังรู้สึกว่าอีกสามวันที่จะได้มาเจอกัน ช่างยาวนานเหมือน 3 ปี

น้ำผึ้งหันหลัง เมื่อคิดว่ารอดจากสายตาของลูกชาย จึงจุมพิตลงไปที่โทรศัพท์มือถือเบาๆ

“จุ๊บ…”

ได้ยินเสียงคนฟังส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ