บทที่ 103 Chapter 103 แพ้ทาง

เธอถอนใจคล้ายถอนสะอื้น เขาจูบปากอิ่มเม้มกลีบปากเบาๆ

รู้สึกแย่ที่ทำให้สาวน้อยเป็นกังวล

“คุณต้องดูแลตัวเองดีๆ นะคะ”

“อืม...” เธอไม่บอกให้เขาเลิกสิ่งที่เป็นอยู่ “รู้แล้ว ครับ...”

คำว่า ‘ครับ’ นั่นช่างเพราะเหลือเกิน

อรนลินถอนสะอื้น ริมฝีปากก็ถูกบดเบียด เรียวปากได้รูปไม่ได้ละเลียดลิ้มผิวแผ่วหากแต่บด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ