บทที่ 17 งานใหม่ 2

“ฉันคิดว่าเธอเห็นผู้ชายแก้ผ้าจนชินแล้ว”

สาวน้อยเม้มปาก ไอ้ที่เห็นๆ มานั่น เธอก็ไม่เคยจ้องจริงจังหรอก อีกอย่างพนักงานด้วยกันพวกนั้นไม่มีใครแผ่รังสีพิฆาตเหมือนคนตรงหน้าตอนนี้สักหน่อย

“ปล่อยค่ะ ฉันจะได้ออกไป น้ำล้นแล้ว”

“อุ่น”

“คะ”

“แทนตัวเองว่าอุ่น”

เธอเหลือบมองหน้าคมที่ไม่ได้มีวี่แววยั่วหยอก สี...