บทที่ 57 น้องฝ้าย

รถเก๋งคันเล็กจอดตรงทางขึ้นสถานีรถไฟฟ้าใก้ลมหาวิทยาลัย นาวินหัวใจเต้นรัว เพราะเค้าได้ใกล้ชิดกับเธอมากกว่าครั้งไหน

ไฟกระพริบจอดรถแล้วเค้าก็บอกลาอีกครั้ง

“ขอคุณนะครับน้องฝ้าย ขับรถดีดีนะครับ “

“พี่หมอน่าจะยิ้มบ่อยๆ ยิ้มแล้วน่ารักดีค่ะ “

นาวินยิ้มให้เธออีกครั้ง วันนี้เค้ายิ้มไปแล้วกี่ครั้งแล้วเนี่ย ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ