บทที่ 1 ทำไมถึงเป็นเธอ
ร่างสูงใหญ่ยืนพิงขอบประตูบานสูง ดวงตาคมเข้มมองไปยังเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย หัวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ก่อนจะคลายออกเมื่อคิดอะไรขึ้นได้ มือแกร่งยกบุหรี่ที่คาในมืออัดควันเข้าปอด คำใหญ่ ก่อนจะขยี้อีกครึ่งมวนที่เหลือลงกับจานรอง แก้วเหล้าบนโต๊ะถูกยกขึ้นสาดน้ำสีเข้มลงคอรวดเดียวหมดแก้ว ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวที่ใกล้ที่สุด
นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน... หลังจากที่คนสนิทเข้ามารายงานว่า ‘เจ้าสาว’ เขาหายตัวไปตั้งแต่เมื่อคืน จนป่านนี้ยังหาตัวไม่เจอ
มือแกร่งกำเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน มะรืนนี้เขาจะ เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปรับตัวเจ้าสาวที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็ก อยู่ ๆ ก็ได้รับข่าวว่าเจ้าสาวหายตัวไป มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือว่า ฝ่ายนั้นจงใจเล่นตลกกับเขา เกิดเปลี่ยนใจไม่อยากยกลูกสาวให้ ‘ไอ้หน้าผี’ อย่างเขา มือแกร่งลูบไล้ไปบนซีกหน้าด้านซ้ายที่มีแผลเป็นปูดโปนเป็นริ้วกระจายไปทั่วใบหน้า ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น เพราะหลังจากที่เขาประสบอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน ทางฝั่งโน้นก็ไม่เคยมาไยดีเขาอีกเลย มิหนำซ้ำว่าที่เจ้าสาวของเขาก็ไม่เคยมาดูดำดูดี ถ้าจำไม่ผิด... เขา เห็นหน้าคู่หมั้นครั้งสุดท้าย ก็ตอนที่เขายังนอนอยู่ในห้องพักฟื้นที่โรงพยาบาลนั่นเอง เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เหล้าในขวดถูกสาดลงคอ รวดเดียวจนหมดขวด
เพล้ง!
เศษขวดกระจายเต็มพื้น เมื่อมันลอยไปกระทบฝาผนังเต็มแรง ไม่นานเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก็ดังมาจากทางบันได
“เกิดอะไรขึ้นครับคุณเผ่า” คนสนิทร้องถาม เมื่อเดินเข้ามาใกล้กับที่เขานั่งอยู่
“ไม่มีอะไร ตกลงได้ความว่ายังไง” คุณเผ่าหรือ ‘เผ่าเพชร’ ถามกลับ
“ทางโน้นแจ้งมาว่ายังตามหาคุณป่านไม่เจอครับ แต่...” อาคมหยุดคำพูดไว้แค่นั้น
“แล้วไงต่อ”
“คือ... คุณประกรแจ้งมาว่า จะส่งตัวคุณปอมาแทนครับ”
“เออ! ดี ให้มันได้อย่างนี้ กูหมั้นกับอีกคน แต่เสือกจะส่งอีกคน มาแทน บ้านนั้นมันเอาอะไรมาคิดกันวะ”
“คุณประกรยังฝากให้บอกคุณเผ่าด้วยว่า ถ้าคุณเผ่าไม่เต็มใจ รับคุณปอมา ก็ให้ถือว่าทุกอย่างเป็นโมฆะครับ ทางเขาพร้อมจะชดใช้และคืนสินสอดทองหมั้นให้ทุกอย่าง ตามที่คุณเผ่าต้องการครับ”
“เจริญ!”
“แล้วยังมีอีกครับ...”
“อะไร!”
“ของทุกอย่างที่พินัยกรรมระบุให้คุณเผ่ากับคุณป่านถือสิทธิ์ร่วมกัน ทางนั้นยกให้เป็นสิทธิ์ของคุณเผ่าคนเดียวครับ”
สิ้นเสียงของคนสนิท เผ่าเพชรก็เดาเกมออกทันที ทางนั้นจงใจเปลี่ยนตัวเจ้าสาว เพราะเท่าที่รู้มา ‘ลันลดา’ คู่หมั้นของเขาเป็นคนเรียบร้อยอ่อนหวาน คนบ้านนั้นคงไม่อยากส่งเธอมาเป็น ‘เหยื่อ’ ของเขา แต่กลับเสนอ ‘ลลนา’ คนพี่มาแทน
โลกใบนี้ไม่ได้กว้างจนเขาจะไม่รู้ว่าลลนานั้นชื่อเสียง ‘ฟอนเฟะ’ขนาดไหน ทั้งข่าวในโทรทัศน์ ข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ ไหนจะข่าว รายชั่วโมงในโลกโซเชียลอีก เพจดังต่างก็เล่นข่าวของเธอ คนที่ติดตามโลกมายาต่างก็รู้ฉายาของเธอ
ไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เพราะเท่าที่เขารู้มา ‘น้องปอ’ ก็เป็นคนแบบนั้นจริง ๆ ข่าวคาว ๆ ของเธอถูกรายการโทรทัศน์เอามาตีแผ่ทุกวัน
“ดีนะ เข้าใจคิดกันดี ตอบกลับไปว่ากูไม่มีปัญหาอะไร จะป่านหรือจะปอ กูเอาหมด”
“ครับ” อาคมรับคำ
“แจ้งไปว่าวันมะรืนเก้าโมงเช้า กูจะไปรับ ‘ลลนา’ ด้วยตัวเอง”
“ครับคุณเผ่า ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ คุณเผ่าจะให้ผมเรียก...”
“ไม่ต้อง! อีกสองวันกูจะมีเมีย หน้าที่นี้รอให้เมียกูมาทำทีเดียวเลย”
“ครับ ผมให้แม่บ้านมาเก็บเศษขวดนะครับ”
“เออ! เอาเหล้ามาให้กูอีก”
“ครับ” อาคมรับคำสั้น ๆ ก่อนจะเดินจากไป
เผ่าเพชรจุดบุหรี่อัดควันเข้าปอดแรง ๆ เพื่อระบายอารมณ์
ได้! เมื่อทางนั้นต้องการเล่นตลกกับเขา เขาก็จะเล่นด้วย เพราะจุดประสงค์หลักของสัญญาทั้งหมด ก็แค่ต้องการให้เขาเอาคนนามสกุลนั้นมาผสมพันธุ์ จะเป็นคนไหนเขารับได้ทั้งนั้น เพราะสุดท้ายเธอก็เป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ ความบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรนั่น เขาไม่ได้หวังจากผู้หญิงสมัยนี้นานแล้ว เพราะปกติสาว ๆ ของเขาก็เป็นประเภทเจนจัดและรู้งาน แม่ดารานั่นก็จัดว่าสวยใช่เล่น แถมชั่วโมงบินยังสูงปรี๊ด ดี! เขาชอบ เอามาทรมานเล่นสักพัก พอเธอมีลูก เขาก็จะถีบหัวส่ง เผ่าเพชรหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เมื่อหาวิธีจัดการกับคนที่บังอาจมา เล่นตลกกับเขา
“เราจะได้เห็นดีกัน คุณประกร”
น้ำเสียงแหบพร่าคำรามลั่น คนอย่างเผ่าเพชรไม่เคยยอมให้ใครมาลูบคมได้ง่าย ๆ มือแกร่งกำเข้าหากันแน่น กรามบดกันจนเป็นสันนูน เมื่อคิดถึงหน้าเจ้าสาวตัวแทนของเขาขึ้นมา
‘ลลนา’ ชื่อนี้เขาได้ยินแทบทุกวัน
..................................................................................
นิยายเรื่องนี้อยู่ในชุดหนุ่มบ้านไร่ มีนิยายตามนี้
พ่ายรักเมียสวมรอย สินธรภัทรทิรา กรงรักพันธะเถื่อน ฉุดลากกระชากรัก อ่านไล่มาจากพ่ายรักเมียสวมรอยจะฟินมาก ฝากด้วยนะคะ
