บทที่ 80 เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องรู้(จบ)

ก๊อก ๆ ๆ ๆ

ลลนาเคาะประตูก่อนจะยืนรอ จนคนข้างในอนุญาตให้เข้าไป   จึงเปิดประตู มือบางสั่นน้อย ๆ เมื่อหมุนลูกบิด ทั้งที่ทำใจมาแล้ว แต่พอเวลานี้มาถึงจริง ๆ กลับประหม่าเสียอย่างนั้น ใบหน้าสวยหันมาส่งยิ้มจืดเจื่อนให้กับกองเชียร์จำเป็นที่มายืนรอและให้กำลังใจเธอ เผ่าเพชร    ชูสองนิ้วให้ภรรยาพร้อมกับคำว่าสู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ