บทที่ 61 ฟาร์มคุณนาย

ในยามนั้นหล่อนไร้แรงต้านทาน แม้แต่สมองก็ยังร้องสั่งว่ายินดี เพราะจิตใต้สำนึกของหล่อนเฝ้าฝันถึงวันนี้ วันที่เขาจะมองหล่อนเฉกเช่นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเลือดมีเนื้อ ไม่ใช่เพียงเด็กกะโปโลที่เขามองเมิน

ทว่าเมื่อฝ่ามืออุ่นจัดและหยาบอย่างมือผู้ชายแหวกสาบเสื้อ ล้วงเข้าใต้ลูกไม้ขาว หล่อนก็ต้องสะท้า...