บทที่ 73 พาไปสวรรค์

“อื้อ... คุณปูรณ์... หนูเจ็บ...”

หล่อนร่ำร้องบอกเขาทันทีที่ริมฝีปากเร่าร้อนนั้นเคลื่อนไปตามใบหน้า จากริมฝีปากขึ้นไปจูบที่หน้าผาก ลากลงตามสันจมูก ไปที่แก้มทั้งสองข้าง และจูบที่ริมฝีปากหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะเคลื่อนไปจูบซับหยาดน้ำตาของหล่อนที่ไหลอาบไม่ขาดสาย เพราะหล่อนเจ็บจริงๆ เจ็บจนสั่นไปทั้งร่าง

“แค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ