บทที่ 22 ตัวซวย
ยามนั้นคนที่อยู่ในรถม้าเปิดหน้าต่างออกมาเพื่อมองเหตุการณ์ชวนระทึกขวัญด้วยความสนใจ เป็นเวลาเดียวกับที่ดวงตาคมกริบของมู่ชิงซานเหลือบไปเห็นพอดี หัวคิ้วหนาๆ ขมวดเข้าหากัน ความสงสัยใคร่รู้ก่อเกิดเหตุใดใบหน้าสตรีในรถม้าคันใหญ่ถึงส่งผลต่อหัวใจเขา ซึ่งยามนี้มันเต้นไหวรุนแรง แต่ไม่ทันได้คิดสิ่งใดไปมากกว่านั้...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (1)
3. บทที่ 3 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (2)
4. บทที่ 4 หมู
5. บทที่ 5 นึกแค้นใจ
6. บทที่ 6 อวดอ้าง
7. บทที่ 7 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (1)
8. บทที่ 8 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (2)
9. บทที่ 9 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (3)
10. บทที่ 10 โยนความผิด
11. บทที่ 11 ท่านทำให้ข้าคลั่ง
12. บทที่ 12 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (2)
13. บทที่ 13 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (3) 

14. บทที่ 14 คนสัปดน 

15. บทที่ 15 มารดาเจ้าเถอะ

16. บทที่ 16 มารดาเจ้าเถอะ (2) 

17. บทที่ 17 สังหรณ์ใจ

18. บทที่ 18 หลบไป 

19. บทที่ 19 ตามธรรมชาติ 

20. บทที่ 20 จงพักผ่อน

21. บทที่ 21 คนเกเร 

22. บทที่ 22 ตัวซวย 

23. บทที่ 23 เป็ดน้อยของข้า 

24. บทที่ 24 ชะตาชีวิต 

25. บทที่ 25 ขัดใจได้หรือ 

26. บทที่ 26 สมุนไพรคลายกำหนัด 

27. บทที่ 27 ท่านจะตีข้า 

28. บทที่ 28 ข้าไม่หิว 

29. บทที่ 29 ไม่มีเหตุผล 

30. บทที่ 30 ข้าขอตัว


ย่อ

ขยาย