บทที่ 27 ท่านจะตีข้า
“ดะ...เดี๋ยวนะ เจ้าเนี่ยเป็นคนของพี่รั่วเจี๋ย บัดซบ...มันมีวรยุทธ์มากกว่าองครักษ์เสื้อแพรของข้าเสียอีก เช่นนี้ควรเลี้ยงพวกลูกเต่าให้เปลืองข้าวสุกไหม” ฮ่องเต้น้อยร่ายยาวเป็นชุด เขาแสดงท่าทางโกรธอย่างเกินจริง ก่อนแอบเข้ามาหาฟ่านรั่วเจี๋ย เขาสั่งไม่ให้มีผู้ติดตามยกเว้นจ้าวหานที่เป็นดั่งเงากระนั้นเมื่อเ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (1)
3. บทที่ 3 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (2)
4. บทที่ 4 หมู
5. บทที่ 5 นึกแค้นใจ
6. บทที่ 6 อวดอ้าง
7. บทที่ 7 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (1)
8. บทที่ 8 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (2)
9. บทที่ 9 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (3)
10. บทที่ 10 โยนความผิด
11. บทที่ 11 ท่านทำให้ข้าคลั่ง
12. บทที่ 12 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (2)
13. บทที่ 13 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (3) 
14. บทที่ 14 คนสัปดน
15. บทที่ 15 มารดาเจ้าเถอะ
16. บทที่ 16 มารดาเจ้าเถอะ (2)
17. บทที่ 17 สังหรณ์ใจ
18. บทที่ 18 หลบไป
19. บทที่ 19 ตามธรรมชาติ
20. บทที่ 20 จงพักผ่อน
21. บทที่ 21 คนเกเร
22. บทที่ 22 ตัวซวย
23. บทที่ 23 เป็ดน้อยของข้า
24. บทที่ 24 ชะตาชีวิต
25. บทที่ 25 ขัดใจได้หรือ
26. บทที่ 26 สมุนไพรคลายกำหนัด
27. บทที่ 27 ท่านจะตีข้า
28. บทที่ 28 ข้าไม่หิว
29. บทที่ 29 ไม่มีเหตุผล
30. บทที่ 30 ข้าขอตัว
ย่อ
ขยาย
