บทที่ 28 ข้าไม่หิว

“ขะ...ข้าไล่ปีศาจ มะ...มันติดตามเจ้ามา”

ดวงตาคมกริบคู่นั้นเบิกค้าง และไม่ทันที่ฟ่านรั่วเจี๋ยจะคาดคิดสิ่งใดออก มู่ชิงซานพลันกระโจนเข้าหานาง แล้วผลักร่างสมส่วนลงไปกองอยู่บนพื้น

“มารดา ข้ากลัว ละ...ไล่ปีศาจไปเสีย”

คนตัวโตกอดนางแน่น ตัวเขาสั่นน้อยๆ ราวกับเด็กที่กำลังเสียขวัญซึ่งฟ่านรั่วเจี๋ยจะทำสิ่งใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ