บทที่ 30 ข้าขอตัว
มือใหญ่หยิบก้อนหินขึ้นมาแล้วเขวี้ยงสุดแรง อึดใจต่อมาก็มีชายผู้หนึ่งหล่นลงสู่ลำธาร
มู่ชิงซานไม่ได้ตกใจ หากรู้สึกสนุกด้วยกำลังเหงาและอยากมีเพื่อนเล่นด้วย
ซึ่งยามนี้ไม่ได้มีเพียงแค่ร่างเดียวที่แอบซ่อนอยู่ ยังมีเงาตะคุ่มๆ ปรากฏอีกมุมของด้านหลังศาลาพร้อมอาวุธลับ มันเป็นลูกดอกยาสลบ!
มู่ชิงซานจับตามองคว...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (1)
3. บทที่ 3 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (2)
4. บทที่ 4 หมู
5. บทที่ 5 นึกแค้นใจ
6. บทที่ 6 อวดอ้าง
7. บทที่ 7 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (1)
8. บทที่ 8 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (2)
9. บทที่ 9 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (3)
10. บทที่ 10 โยนความผิด
11. บทที่ 11 ท่านทำให้ข้าคลั่ง
12. บทที่ 12 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (2)
13. บทที่ 13 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (3) 

14. บทที่ 14 คนสัปดน 

15. บทที่ 15 มารดาเจ้าเถอะ

16. บทที่ 16 มารดาเจ้าเถอะ (2) 

17. บทที่ 17 สังหรณ์ใจ

18. บทที่ 18 หลบไป 

19. บทที่ 19 ตามธรรมชาติ 

20. บทที่ 20 จงพักผ่อน

21. บทที่ 21 คนเกเร 

22. บทที่ 22 ตัวซวย 

23. บทที่ 23 เป็ดน้อยของข้า 

24. บทที่ 24 ชะตาชีวิต 

25. บทที่ 25 ขัดใจได้หรือ 

26. บทที่ 26 สมุนไพรคลายกำหนัด 

27. บทที่ 27 ท่านจะตีข้า 

28. บทที่ 28 ข้าไม่หิว 

29. บทที่ 29 ไม่มีเหตุผล 

30. บทที่ 30 ข้าขอตัว


ย่อ

ขยาย