บทที่ 55 ความสุขที่แท้จริง จบบริบูรณ์

ผึ้งน้อย.....

"อ้าวริต้า มาแล้วเหรอทำไมวันนี้มาสายจัง"

ฉันเดินออกมาจากห้องทำงาน ว่าจะมาหากาแฟดื่มซะหน่อย ง่วงจัดมาก แอร์ในห้องทำงานมันเย็นเกินไปจนฉันแทบจะเคลิ้มหลับกับโต๊ะทำงานแล้ว

"อื้ม ไปทำธุระมานะจ๊ะ ผึ้งน้อยฉันขอโทษเธออีกครั้งนะ"

ฉันยิ้มหวานให้เธอก่อนจะยื่นมือไปจับมือเธอไว้แน่น

"ไม่ต้องห่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ