บทที่ 34 34

“เราต้องคุยกันก่อน” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูเล็กพร้อมกับก้มลงหอมแก้มนุ่มที่แสนคิดถึง แค่วันเดียวก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ยิ่งมารู้ว่าเจ้าหล่อนแอบเอาเสื้อนอนของตนเองไปใส่ เขาก็แทบคลั่ง อยากกลับมาเสียเดี๋ยวนั้น

“งั้นปล่อยก่อนสิคะ”

“ปล่อยมานานแล้ว” ความหมายที่สื่อออกมาจากคำถามทำให้แก้มนวลแดงก่ำเมื่อสัมผัสได้ถึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ