บทที่ 39 39

“แม่! พ่อ!” ข้าวปั้นเห็นทั้งสองนั่งอยู่ตรงหน้าเธอก็เรียกเสียงหลงด้วยความตกใจและดีใจ ไม่คิดว่าจะได้พบกับทั้งสอง ก่อนจะโผเข้าสวมกอดเพลินจิตที่ลุกขึ้นยืนอ้าแขนกว้างเตรียมรับร่างของลูกสาว

“คิดถึงจังเลยค่ะ แล้วมากันได้ยังไงคะ กินอะไรมาหรือยัง แล้วคุณแม่กับคุณพ่อไปพักที่ไหน หรือว่าอยู่นี่”

คำถามรัวเป็นช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ