บทที่ 42 42

“อย่าเข้ามานะอีตาบ้า” หล่อนห้ามเสียงสั่น นึกวิตกอยู่ไม่น้อยเมื่อเห็นเขายังดาหน้าเข้ามาหน้าตาเฉย “คนอะไรหน้าด้าน ฉันสั่งไม่ให้เข้ามา ก็ยังจะเข้า”

“ผมผิดด้วยเหรอ” ตาคมฉายแววตัดพ้อ ก่อนหยุดยืนข้างเตียงแล้วส่งสิ่งที่อยู่ในมือให้หล่อน “ผมแค่จะเอาหมอนกับผ้าห่มมาคืนให้ หากไม่มีหมอน...คุณจะนอนได้ยังไง หากไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ