บทที่ 27 บทที่ 13 พลัดพรากแต่พบเจอ 100%

“ดี งั้นพรุ่งนี้เช้าแกเตรียมตัวเข้าบริษัทพร้อมฉัน เรียนจบแล้วก็ต้องทำงาน จะมานั่งกินนอนกินที่บ้านไม่ได้เพราะฉันเสียเงินส่งเสียแกไปมากมาย เข้าใจไหม?”

แดซองก้มหน้าลงเล็กน้อยเมื่อรู้สึกราวกับถูกบิดาตบหน้ากับประโยคที่ว่า ‘จะมานั่งกินนอนกินที่บ้านไม่ได้’ รู้ดีว่าความนัยของคำพูดหมายถึงมารดาของตน หัวใจขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ