บทที่ 3 บทที่ 1 คิมคยองซู (100%)

(ต่อ)

ร้านอาหารชื่อดัง ประเทศไทย

แก้วกัลยานั่งมองใบหน้าของแฟนหนุ่มด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอกับพิศาลคบหากันมา 5ปี และเธอกับเขาก็กำลังจะแต่งงานกัน พิศาลกำลังพยายามทำงานอย่างหนักเพื่อหาเงินมาซื้อบ้านเพื่อเป็นเรือนหอให้ทันก่อนวันแต่งงานที่จะเกิดขึ้นในเวลาอีกสองเดือน

แก้วกัลยารู้ว่าหากแฟนหนุ่มรู้ว่าเธอและบิดากำลังเดือดร้อนเรื่องหนี้สินพวกนั้น หญิงสาวรู้ดีว่าเขาจะต้องนำเงินเก็บทั้งหมดที่เตรียมเอาไว้ซื้อเรือนหอมาจ่ายหนี้พวกนั้นให้เธอและบิดาแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้นความฝันของชายหนุ่มต้องพังลงต่อหน้าเธอแน่ เธอทนไม่ได้ที่แฟนหนุ่มต้องทำแบบนั้นและยิ่งทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเขาผิดหวังแบบนั้น

“แก้วเป็นอะไรค่ะ มองหน้าพี่ทำไหม”

พิศาลเอ่ยถามเสียงทุ้ม เขาสังเกตว่าวันนี้แฟนสาวดูจะเหม่อลอยมากผิดปกติ แก้วกัลยาส่งยิ้มหวานตอบก่อนจะเอ่ยตอบเช่นกัน

“ป่าวค่ะ ทำไมวันนี้พี่ใหญ่นัดมาทานอาหารร้านแพงจัง” หญิงสาวพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อกลบเกลื่อนอาการวุ่นวายใจของตัวเอง

“แหม วันนี้พี่ก็อยากใจป๋าพาแฟนมาทานอาหารร้านหรูๆ กับเขาบ้าง ทานแต่ร้านข้างทางกลัวแก้วเบื่อน่ะ”

ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตักอาหารใส่จานให้แฟนสาวด้วยความเอาใจใส่ แก้วกัลยามองอาหารในจานของตนก่อนจะเงยหน้ามองแฟนหนุ่ม เขาเป็นผู้ชายที่ดีแสนดี เธอคิดไม่ผิดที่เลือกจะใช้ชีวิตคู่กับเขา

“วันนี้พี่ไปดูบ้านตัวอย่างมาด้วยนะ พอดีลูกค้าเขานัดไปคุยงานใกล้ๆ กับหมู่บ้านจัดสรรที่เราจองบ้านเอาไว้ พี่เลยแอบแวะเข้าไปดูก่อน พี่ถ่ายรูปมาให้แก้วดูด้วยนะ นี่ค่ะ”

ชายหนุ่มส่งมือถือสมาร์ทโฟนที่หน้าจอปรากฏรูปภายในและภายนอกบ้านที่เขาและแฟนสาวจองเอาไว้ให้เธอดู ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มนั่นทำให้แก้วกัลยาแสดงสีหน้าไม่ถูกเพราะบ้านหลังนี้คือทุกอย่างของเขา

พิศาลยิ้มกว้างเมื่อคิดถึงอนาคตอันใกล้ที่เขาและแฟนสาวกำลังจะมีร่วมกัน บ้านหลังนี้คือชีวิตทั้งหมดของเขา อาชีพวิศวกรอย่างเขาสร้างบ้านให้คนอื่นมามากมายแต่พอถึงเวลาที่จะต้องสร้างบ้านให้ตัวเอง หัวใจของเขาก็แทบจะทนรอให้ถึงวันที่บ้านเสร็จและโอนเป็นชื่อของเขาและแฟนสาวไม่ไหวแล้ว ชายหนุ่มทุ่มเทแรงกายและแรงใจทำงานอย่างหนักตั้งแต่เรียนจบเพื่อเก็บเงินให้ได้มากที่สุด เขาใช้เวลาแค่ห้าปีกว่าจะสามารถเก็บเงินซื้อบ้านเพื่อเป็นเรือนหอได้สมใจ

“สวยไหม พี่ชอบมากเลย บ้านหลังที่เราจองก็ใกล้เสร็จแล้วนะ เห็นเพื่อนพี่ที่ดูแลมันบอกว่ากำลังเร่งให้เสร็จทันวันแต่งงานของเราเพื่อเป็นของขวัญให้เราสองคนเลยนะ”

ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุข ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มของแฟนหนุ่ม หัวใจดวงน้อยของแก้วกัลยาก็ยิ่งบีบรัดกันแน่น เธอจะทำยังไงดี หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อว่าความสุขเมื่อสามเดือนก่อนหลังจากที่แฟนหนุ่มขอแต่งงานจะหายไปในเวลาเพียงแค่วันเดียว เธอและเขากำลังจะได้ชีวิตคู่ด้วยกันในเวลาอีกแค่สองเดือนและกำลังจะมีบ้านที่อบอุ่นด้วยกัน เขาและเธอสัญญาว่าเราจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกัน แต่ตอนนี้เธอกลับไม่รู้สึกถึงความสุขที่เคยมีก่อนหน้านี้เลย

“แก้วเป็นอะไรค่ะ พี่เห็นเราเงียบๆ ไปนะวันนี้” พิศาลวางโทรศัพท์มือถือของตัวเองลง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเงยหน้าขึ้นมองแฟนสาวอย่างจริงจัง เขารู้สึกว่าเธอแปลกไป

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ วันนี้แก้วเหนื่อย ลูกค้าเยอะทั้งวันเลย ทานข้าวต่อเถอะค่ะ” รอยยิ้มที่คุ้นเคยของแฟนสาวทำให้ชายหนุ่มหายสงสัย เขาตักอาหารให้เธออย่างเคย ก่อนที่ทั้งสองจะนั่งคุยกันตามประสาคนรักอย่างมีความสุข

สายคู่คมจับจ้องภาพรอยยิ้มและความสุขของคนทั้งคู่โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัวเลยสักนิด สายตาคู่นั้นจ้องมองมาที่เธอตั้งแต่ที่ทั้งคู่เดินเข้ามาภายในร้านอาหารแห่งนี้ เขาจ้องมองเธอมาโดยตลอดโดยเฉพาะดวงตาคู่สวยของเธอ ใบหน้าอ่อนหวานแสนสวยที่ตรึงตาตั้งแต่แรกเจอ

แก้วกัลยาไม่รู้เลยว่าดวงตาคู่นั้นจะนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเธอ...

โรมแรม XXX ประเทศไทย

“นี่ครับเจ้านาย ผู้หญิงอย่างที่เจ้านายให้หา ผมให้เพื่อนช่วยเลือกมาให้ก่อน และให้เจ้านายเลือกอีกครั้งแล้วค่อยดูตัวเธออีกทีครับ” จีซูยื่นแท็บเล็ตข้อมูลของผู้หญิงที่มีความเป็นไปได้ว่าจะ ‘ถูกใจ’ เจ้านายของเขาบ้างลงบนโต๊ะ

นี่คือผู้หญิง 10 คนสุดท้ายจากทั้งหมด 30คน เขาภาวนาให้เจ้านายถูกใจใครสักคนเสียที

คยองซูหยิบแท็บเล็ตขึ้นมาดูก่อนจะใช้นิ้วเรียวยาวเลื่อนดูภาพและข้อมูลของผู้หญิงที่ลูกน้องหามาให้เลือกไปมา ดวงตาคู่คมไม่ไหวหวั่นกับผู้หญิงคนใดในภาพสักคน ไม่ใช่ว่าพวกเธอไม่สวยแต่พวกเธอไม่ถูกใจเขามากกว่า แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ถูกใจไปทั้งหมด ก็มีคนสองคนที่เขาสนใจ ชายหนุ่มวางแท็บเล็ตลงที่เดิม ก่อนจะหันไปเอ่ยกับลูกน้องทั้งสองคนเสียงเรียบ

“ฉันอยากเจอคนที่ 22 และคนที่ 29”

คำตอบของเจ้านายทำให้ลูกน้องทั้งสองอมยิ้มอย่างพอใจ อย่างน้อยก็อยากเจอแบบนี้พวกเขาน่าจะมีหวังว่าไม่ต้องตกงานเพราะทำงาน (หาภรรยาจ้าง) ให้เจ้านายไม่สำเร็จแล้ว

“ได้ครับ ผมจะจัดการนัดเธอทั้งสองให้มาพบเจ้านายที่ลอบบี้โรงแรมหลังจากที่เจ้านายเสร็จงานนะครับ”

“ไม่ต้อง นัดที่ร้านอาหารก็แล้วกัน ฉันไม่อยากให้พวกหล่อนมาวุ่นวายที่นี้”

“ได้ครับ” ทั้งสองโค้งลาเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย

คิมคยองซูยกแก้วกาแฟขึ้นจิบอย่างใจเย็น ก่อนจะละสายตาไปมองวิวนอกหน้าต่างห้องด้วยสายตาว่างป่าว เขาไม่ได้ถูกใจผู้หญิงสองคนนั้นแต่เขาแค่ไม่อยากทำให้ลูกน้องของตัวเองหมดหวัง เขารู้ดีว่าสเปกผู้หญิงที่ตัวเองตั้งไว้มันสูงแค่ไหนและไม่น่าจะหาได้ง่ายๆ ในวันสองวันแต่ไม่รู้ว่าทำไมเขากลับรู้สึกว่าต้องได้เจอและกำลังจะได้เจอในเร็วๆ นี้

จีซูกำลังพาหญิงสาวทั้งสองคนที่เจ้านายเลือกไว้มายังโต๊ะมุมสุดที่ของร้านในส่วนของลูกค้าวีไอพีที่เขาได้จองเอาไว้ก่อนแล้ว ทั้งสองคนเป็นไฮโซชื่อดังของเมืองไทย หน้าตาดี การศึกษาดี ฐานะดี เรียกได้ว่าโปรไฟล์ของทั้งคู่ดูดีไม่มีที่ติสูสีกันมาก

“เชิญคุณทั้งสองนั่งรอสักครู่นะครับ เจ้านายของผมกำลังเดินทางมาครับ” จีซูมองหญิงสาวทั้งสองคนที่กำลังเดินช้าๆ ไปยังที่นั่งที่ตนเลือก บอร์ดี้การ์ดหนุ่มกำลังพินิจลักษณะท่าทางการแต่งกายของคนทั้งคู่รอเจ้านายตามค่ำสั่ง

ผู้หญิงคนแรกแต่งกายจัดเต็มด้วยด้วยชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิง ผมสีดำถูกรวบตึงเพื่อเผยให้เห็นใบหน้าที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจากช่างแต่งหน้าชื่อดัง ริมฝีปากสีแดงสดเข้ากับสีของชุดที่เธอสวมใส่ แม้จะดูเปรี้ยวจัดแค่ไหนแต่มันกับเหมาะสมและเข้ากันอย่างลงตัวกับใบหน้าสะสวยที่พอแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางแล้วทำให้เธอดูโดดเด่นจนสายตาของคนทั้งร้านจับจ้องมาที่เธอตั้งแต่ก้าวเข้ามา เธอสวย เซ็กซี่และน่าสนใจ นั่นคือเธอ

ส่วนหญิงสาวอีกคนก็สวยสง่าไม่แพ้กัน เธอแต่งกายด้วยชุดเดรสสั้นสีดำ เครื่องประดับบนเรือนกายทั้งหมดราคาเกือบเฉียดล้าน ใบหน้ารูปไข่เข้ากันอย่างดีกับผมลอนสีน้ำตาลทองของเธอปากเล็กจิ้มลิ้มแม้จะไม่ได้แต่งหน้าจัดเหมือนคนแรก แต่เธอก็ดูมีเสน่ห์และน่าสนใจโดยเฉพาะจากเพศตรงข้ามอย่างเขา สวย น่ารักและดูน่าถะนุถนอมแต่ก็ซ่อนไว้ซึ่งความน่าสนใจ

สองสาวสวยสุดมั่นเดินตรงไปยังเก้าอี้ตัวยาวตามทิศทางที่บอร์ดี้การ์ดหนุ่มผายมือ เขาเป็นคนของผู้ชายที่เธอแค่เห็นชื่อก็ตาโต ‘คิมคยองซู’ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงจากเกาหลีใต้ เจ้าของโปรไฟล์ หล่อ รวย เก่ง แค่นี้ก็ทำให้เธอยอมรับเงื่อนไขมากมายของเขาได้แล้ว ไม่ใช่แค่เงินจำนวนมหาศาลที่เขาจะจ้างพวกเธอแต่สิ่งที่สำคัญไปกว่านั่นคือ ‘ชื่อเสียง’ ที่จะตามมา เมื่อได้ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของเขาแม้จะแค่ในนามก็ตามที

“เจ้านายสั่งว่าให้คุณทั้งสองสั่งอาหารก่อนได้เลยครับ ตอนนี้รถติดมากท่านอาจจะมาช้าสักหน่อยนะครับ” สองสาวรับเมนูมา ก่อนจะเปิดไปมาแล้วสั่งอาหารตามมารยาท

ชเวจีซูมองผู้หญิงทั้งสองด้วยสายตามีความหวัง เขาคิดว่าผู้หญิงสองคนนี้สวยมาก เป็นผู้หญิงไทยที่สวยจริงๆ ดูแล้วเจ้านายของเขาน่าจะชอบเพราะจากที่เขาสังเกตผู้หญิงส่วนมากที่เจ้านายของเขาควงก็สไตล์นี้ เจ้านายของเขาชอบอะไรที่ตื่นเต้นและน่าค้นหา

แม้จะมีนิสัยเย่อหยิ่ง เย็นชา และไม่แคร์ใคร แต่สำหรับเรื่องผู้หญิงแล้วเจ้านายจอมเย็นชาของเขาเลือกจนวินาทีสุดท้ายจึงตัดสินใจควง แต่ก็ยังไม่เคยมีใครที่เจ้านายของเขาเลื่อนสถานะจาก 'ควง'ไปเป็น ‘คบหา’ ด้วยจริงๆ สักคน

เพียงไม่นานหลังจากที่สองสาวนั่งรอ คนที่พวกเธอตั้งตาคอยก็เดินเข้ามาภายในร้านอาหารในที่สุด คยองซูเดินนำลูกน้องคนสนิทอีกคนเข้ามาในร้าน ชายหนุ่มเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีลูกน้องคนสนิทอีกคนยืนรออยู่ สายตาคู่คมมองเห็นผู้หญิงที่เขาแค่เลือกส่งๆ ไปเมื่อเช้าด้วยความแปลกใจ สวยกว่าที่คิดไว้มากการแต่งกายดูดีในระดับนึง แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะถูกใจอะไรมากมาย

“ขอโทษทีนะ พอดีรถติด สั่งอาหารกันแล้วใช่ไหม”

คยองซูเดินอ้อมมานั่งฝั่งตรงข้ามกับทั้งสองสาว เขาเลือกนั่งตรงข้ามเผื่อจะได้มองพวกเธอได้สะดวก และที่สำคัญเขายังไม่อยากใกล้ชิดมากเกินควร แค่มองตาก็รู้แล้วว่าทั้งสองสาวคิดอะไรอยู่ จ้องเขาจนตาจะหลุดอยู่แล้ว นี่ถ้ากลืนเขาลงท้องได้พวกเธอคงทำ!

“เราสองคนสั่งไปแล้วค่ะ คุณคิมคยองซูสั่งเพิ่มได้นะคะ”

น้ำเสียงออดอ้อนของหญิงสาวชุดแดงทำให้คยองซูยกยิ้มที่มุมปาก เหมือนแม่เลี้ยงมหาภัยของเขาไม่มีผิด น้ำเสียงเหมือนกันราวกับฝาแฝด

“นี่ค่ะเมนูเผื่อว่าคุณอยากทานอะไรเป็นพิเศษ” น้ำเสียงหวานใสพร้อมยื่นเมนูมาตรงหน้าของเขาทำให้ชายหนุ่มต้องหันไปสนใจผู้หญิงอีกคนที่เด่นน้อยกว่าด้วยสายตาพอใจ

ดูไม่แรงเกินไปแต่ก็ไม่ใช่ว่าเรียบร้อย สายตาของเธอก็พอๆ กับแม่ชุดแดงนั่นแหละชายหนุ่มคิดในใจอย่างรู้ทัน

เขาเป็นผู้ชายประเภทนิ่งและชอบแอบมองพฤติกรรมของพวกสาวๆ ที่เข้าหา แม้จะดูนิ่งเฉยไม่แสดงความรู้สึกแต่เขากำลังจับตามองพวกเธออย่างใกล้ชิดและพิจารณา เขาดูทุกอย่างแม้กระทั่งการหายใจ

“สวัสดีครับจองโต๊ะไว้แล้วครับ”

อยู่ๆ เสียงของผู้ชายที่กำลังเดินเข้ามาในร้านก็เรียกความสนใจของเขา ทั้งๆ ที่เขาไม่ใช่คนที่จะสนใจใครง่ายๆ ชายหนุ่มหันมองไปยังคนต้นเสียงด้วยคนสนใจ ดวงตาคู่คมหรี่เล็กลงเพื่อมองชายหญิงคู่นึงที่เดินจับมือกันเข้ามาในร้านด้วยรอยยิ้ม ผู้ชายแต่งตัวธรรมดาสวมเชิ้ตสีขาวสวมทับด้วยแจ๊คเก็ตสีน้ำตาลและกางเกงยีนสีเข้มเจ้าของใบหน้าหล่อในระดับนึงนั่นยังไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจ แต่สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มเบิกตากว้างเพื่อมองภาพตรงหน้าให้ชัดเจนขึ้นคือผู้หญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ ผู้ชายคนนั้นต่างหาก

ดวงตา! ดวงตาของผู้หญิงคนนั้น

“จีซู!”

ชายหนุ่มเอ่ยเรียกลูกน้องเสียงดังอย่างร้อนรนโดยที่เขายังไม่ยอมละสายตาไปจากผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้า แม้ชายหญิงคู่นั้นจะเดินตรงไปยังโต๊ะอีกฝากของร้านซึ่งเป็นส่วนของลูกค้าทั่วไปแล้วก็ตามแต่จากตรงนี้แม้ว่าจะห่างกันแค่ไหนแต่เขาก็เห็นใบหน้าของเธอได้ชัดเจน และที่ชัดเจนไปกว่านั้นก็คือ ดวงตา!

ดวงตาของเธอคือดวงตาที่เขาตามหา ดวงตาที่เหมือนกับมารดาที่เสียไปตั้งแต่เขายังเด็ก ชายหนุ่มกำหมัดแน่นเมื่อมองเห็นทั้งสองพูดคุยหยอกล้อกันด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข เขาไม่รู้ว่าทำไมหัวใจถึงได้เต้นแรงขึ้นมา ความโกรธที่ไม่รู้มาจากไหนกำลังเล่นงานสมองและหัวใจของเขา

“ครับเจ้านาย”

จีซูขานรับพร้อมโค้งให้เจ้านายหนุ่ม แม้จะตกใจที่อยู่ดีๆ เขาก็ถูกเรียกชื่อขึ้นมาเสียงดัง จีซูมองตามสายของเจ้านายไปด้วยความสงสัย บอดี้การ์ดหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อเห็นภาพของคู่รักชาวไทยที่กำลังแสดงความรักต่อกัน เขาหันกับมามองเจ้านายของตัวเองอีกครั้งเมื่อคาดเดาได้แล้วว่าเจ้านายของเขาจะพูดอะไร

นี่อย่าบอกนะว่า…

“ฉันต้องการผู้หญิงคนนั้น!”