บทที่ 47 chapter 47

“แกพูดไงวะไซม่อน งงนะโว้ย ไหนๆ เคลียร์มาให้ชัดเลย”

“แกอย่ารู้เลย ว่าแต่มาหาดึกๆ นี่มีอะไรหรือเปล่า ทะเลาะกับลีน่าอีกมาอีกหรือไง เมื่อไหร่จะคุยกันดีๆ ยังไงเขาก็อายุน้อยกว่า แกอย่าไปถือสาเด็กเลยวะ” สองมือใหญ่สอดไขว้วางล่างศีรษะ วงหน้าคมแกร่งผุดรอยยิ้มนิดๆ พอให้ริมฝีปากกระตุก พรุ่งนี้เขาต้องรู้ความจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ