บทที่ 60 chapter 60

“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะจ๊ะลีน่า ไม่เป็นห่วง my sweet heart แล้วจะฉันให้ไปห่วงใครที่ไหนละหืม...” เอ่ยเสียงทุ้ม สอดแขนกดกอดร่างเพรียวบางดึงมานั่งบนตักกว้าง พลางปลายนิ้วยาวกดซับน้ำตาบนแก้มนุ่มของคนอารมณ์อ่อนไหวอย่างอ่อนโยน ดูท่าเพราะมีอาการป่วยเลยทำให้เกิดอาการน้อยใจง่ายและซึมๆ ไปด้วย

“ฮึ!” จมูกโด่งยู่ย่น “...