บทที่ 61 chapter 61

“ตะ...แต่อะไร” ถามเสียงสั่น ทั้งความหวังและความกลัวจนหัวใจเกือบจะหยุดเต้นในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้แล้ว อีตาบ้าสกังค์มิโอเดรกยังจะพูดเสียงแข็งอยู่ได้ อยากเห็นเธอกลัวจนฉี่ราด เป็นลมก่อนหรือไง ถึงจะพูดดีๆ ด้วยนะ

“นายคงไม่ฆ่าฉันทิ้ง หมกไว้แถวๆ นี้ใช่ไหม” กวาดสายตามองไปรอบๆ ตรงที่เธอมาล้มอยู่ เป็นต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ