บทที่ 25 โรยน้ำตาล และอบเชย

ปืนใหญ่ (เล่าเรื่อง)

ช่วงบ่ายผมแวะไปหาลงเอยที่ร้านขนม แต่อีกฝ่ายไม่อยู่ ผมเห็นไฉ่ไฉแยกเขี้ยวและหัวหมุนเล็กน้อย ส่วนเพิ่มเหมือนจะหมดแรงไปแล้ว

“ฮัลโหล...” ผมยืนยิ้มอยู่หน้าร้าน โบกมือทักทายคนน่ารัก ไฉ่ไฉเป็นผู้ชายผมยาวที่ใครเห็นก็ไม่อาจละสายตา แต่สำหรับผมยังไม่ใช่สเปก ไฉ่ไฉดูแปลกๆ ชอบกล เขาไม่ได้หวา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ