บทที่ 5 อะไรที่อ่อนมันก็แข็งสู้
เมื่อลงเอยเข้ามาข้างใน ผมก็วางก้ามขึงขัง อีกฝ่ายดูเกร็งอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้เขาแต่งตัวน่ารักมิหยอก เสื้อยืดสีขาวด้านใน มีผ้ากันเปื้อนสีเหลืองน่ารักทับอีกชั้น มันเป็นชุดเดียวกันกับที่ขายของที่ริมหนอง ฯ นั่นแหละ แต่ผมไม่ทันสังเกต ส่วนข้างล่างเป็นกางเกงยีนซีดๆ ทำให้ช่วงขาเขาที่ยาว ดูโคตรยั่วใจ ส่วนเป้ากางเกงของลงเอยฟูมาก คนอะไรหุ่นดี หน้าหวาน ปากก็แดงชวนให้ดูด
“กูอยากสั่งชิฟฟอนฝอยทองห้าสิบชิ้น เอาพรุ่งนี้ตอนหกโมงเช้า ขอเบอร์เกอร์ด้วยสามสิบชิ้น แบบที่ขายตะกี้ แต่... เอาไส้ไก่ย่าง ซอสบาร์บีคิวไม่เผ็ด ไม่รสจัด มึงทำได้ไหม”
เชี่ย ทั้งท่าทางผมและคำพูดเป็นการข่มขู่อีกฝ่ายชัดๆ ผมรู้สึกสาแก่ใจหน่อยๆ แบบนี้แหละผมถึงถูกเรียกว่าขาใหญ่ประจำซอยโลกีย์ปันสุข (อันที่จริงชื่อซอยนี้คือ โลกมนุษย์ 69 ซึ่งมันทั้งแปลกและประหลาด ชาวบ้านจึงเปลี่ยนเสียใหม่เรียกไปเรียกมา เลยเพี้ยนเป็น โลกีย์ปันสุข อย่างในปัจจุบัน นอกจากนั้นละแวกนี้ยังมีชื่อซอยให้ต้องฉงนกันเยอะแยะ ทั้งซอยหมาเห่า ซอยสาวเสียบ และซอยหมวยยกล้อ!)
ลงเอยมองหน้าผม สีหน้าเขาตึงกว่าปกติ ใบหน้าที่เคยเปื้อนยิ้มดูเหมือนจะหายไป
“เอ่อ งานเร่งเหรอ และเลี้ยงคนเยอะเหมือนกันนะ”
เมื่อได้ทีและรู้ว่าเขาคงทำไม่ทันแน่ ผมจึงกระหยิ่มยิ้มย่อง
“เดี๋ยว ยังไม่หมด กูจะเอาเค้กกล้วยหอมด้วย ทำมาร้อยกล่อง!”
“สั่งเยอะแบบนี้ จะเลี้ยงใครกันแน่ กินหมดเหรอ?”
“ก็อยากอุดหนุนและมีเงินจ่าย หรือมึงไม่อยากรับงาน” ผมว่าแล้วจึงส่งยิ้มใส่ตาเขา รู้สึกเหมือนกุมชัยชนะยิ่งใหญ่เอาไว้ในกำมือ
ลงเอยไม่ตอบ เขาเม้มริมฝีปากสีแดงสดเป็นเส้นตรง ดวงตาคมๆ มองผมราวกับกำลังใช้ความคิดอันยิ่งยวด
“ทั้งหมดที่บอก เอาพรุ่งนี้ เจ็ดโมงเช้า ห้ามเลตแม้แต่วินาทีเดียว ส่งทันหรือเปล่า ถ้าไม่ทันก็ไร้ฝีมือ แบบนี้อย่ามาเปิดร้านขนมแถวนี้เลย ไม่งั้นระวังขาใหญ่จะโยนระเบิดเข้าไปบึ้ม!”
“ปืนใหญ่จะเอาจริงๆ ใช่ไหม ผมไม่ชอบให้ใคร ทำอะไรเล่นๆ โดยเฉพาะกับของกิน ที่ใช้เลี้ยงคนได้เยอะแยะแบบนี้” เขาไม่ได้โกรธผม แต่น้ำเสียงเข้ม สีหน้าก็จริงจังจนผมอดขวัญเสียไม่ได้
“มึงหมายความว่าไงเอย” ผมขึ้นเสียงใส่เขา เวลานี้บทบาทหัวหน้าแก๊งซอยโลกีย์ปันสุขเข้าสิงแล้ว
“ตามที่พูด ของค้าขาย ทำเล่นๆ ไม่ได้ อีกอย่างผมทำขนมด้วยความรัก”
“เอ่อ กูก็สั่งจริงๆ นี่นา กลัวแต่มึงจะทำไม่ได้ เอางี้ถ้ามึงทำไม่ทัน ก็ย้ายร้านออกไปจากซอยโลกีย์ปันสุขซะ อย่ามาเปิดแถวนี้ให้ขายขี้หน้าเลย พวกกูไม่ต้อนรับคนไร้ฝีมือ!”
“ถ้าผมทำเสร็จล่ะ”
“ก็ต้องดูว่าแดกได้ไหม ถ้าทำห่วย กูจะสั่งสอนเอาให้เจ็บ!” ไม่รู้ผีห่าซาตานตนไหนเจาะปากให้ผมพูดแบบนั้น แล้วยังทำท่าทางร้ายๆ แบบอันธพาลใส่ลงเอยเสียด้วย
“หึ ๆ ๆ ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัว จะรีบไปเตรียมของ รับรองว่าทุกอย่างเสร็จทันเวลา”
ลงเอยว่าเสียงขรึม สีหน้าเขาโคตรจริงจัง แต่เรื่องนี้มันยังไม่เสร็จ อย่างไรผมต้องได้คลิปเด็ดๆ ก่อนถึงจะปล่อยเขาไปได้
“เดี๋ยว มึงจะไม่เอาเงินมัดจำก่อนเหรอเอย”
ลงเอยยิ้มนิดๆ เป็นตอนนั้นที่ผมรู้สึกว่า เขายิ้มน่ากลัวมากกว่าน่ารัก ภาพนี้ผมเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก แต่ไม่ทันเฉลียวใจ
ร่างสูงก้าวมาชิดผม กลิ่นกายเขายังหอมด้วยเนย นม และกลิ่นเหงื่อจางๆ ที่เอาจริงๆ ฟินเป็นบ้า
“ได้ และมัดจำของผมก็คือ” ลงเอ่ยพูดจบก็โผเข้ามาจัดการผม ด้วยการดูดตรงลำคอ เกิดเสียงดังจ๊วบๆ สะท้านทรวง
เชี่ยมาก เขาถึงเนื้อถึงตัวผมโดยไม่ให้ตั้งตัว
ขาผมอ่อนแรงจนแทบล้ม โชคดีที่เขาสวมกอดผมหมับ และยังรั้งเอวผมไปชิดร่างอุ่นๆ นั้น
ริมฝีปากของลงเอยรุกหนักด้วยการดูดสลับขบเม้มลำคอผม จมูกซุกไซ้วุ่นวายไปหมด แค่นั้นยังไม่พอ มือใหญ่ยังล้วงเข้าไปใต้เสื้อยืด แล้ววางแหมะบนยอดหน้าอก!
อะไรที่อ่อน มันก็แข็งสู้!
ปืนใหญ่ล่าเรื่อง
ลงเอยจู่โจมผมเร็วฉิบหาย เขาบี้ยอดอก แล้วดูดมันเน้นๆ ก่อนตบท้ายด้วยการขบตรงลำคอ
อ๊ะ... อ่าส์... ไม่ใช่แค่เคลิ้ม แต่ผมกำลังสนองตอบกลับอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่อยู่กลางลำตัวผม พองขยาย คล้ายมันจะดีดตัวออกมาอยู่ข้างนอกกางเกงแล้ว!
เชี่ย ตะกี้ยังอ่อนอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วสาด... แก่นกายผมกำลังผงกหัว และพยายามทักทายลงเอยอย่างไม่ไว้หน้าเจ้านายมัน
“หืม... ไม่ชอบเหรอ”
สัด ถ้าลงเอยจะทำเสียงเร่าร้อนน้อยกว่านี้ก็คงดี
“เออ... ไม่ชอบสิ ถอยไป เหนียวตัว”
“ยังไม่ทันข้ามวัน ทำไมเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้ ผมเสียใจนะ ที่หลง... ปลื้มปืนใหญ่ ตั้งแต่แรกพบ”
“ก็มึง!”
“ไม่เรียก ‘เอย’ แล้วเหรอ หรือว่าผมไม่น่ารัก!”
เชี่ย... มันโคตรยั่ว โคตรปั่นหัวเลย
“อย่าพูดเพ้อเจ้อน่ะ ไหนต้องจ่ายมัดจำเท่าไร รีบบอกกู” ผมเปลี่ยนเรื่อง เพราะหัวหมุนไปหมด ขืนยังปล่อยให้ลงเอยคุมเกม รับรองผมคงเสียเอกราชให้มันแน่!
“ตอนนี้ไม่อยากได้เงิน ผมอยากได้ปืนใหญ่มากกว่า”
เขาเอ่ยจบ ก็ไม่รอให้ผมเปิดปากโต้แย้ง ซึ่งความเร็วของลงเอยราวกับปีศาจ ดูเกินเหตุสัด ทั้งริมฝีปากบาง มือใหญ่ๆ และท่อนเอ็นแข็งจัดที่ผมสัมผัสได้ว่ากำลังทาบอยู่บั้นท้ายกลมแน่นของผม! เชี่ย เชี่ย เชี่ย 1000/10 ไอ้เอย มันคิดจะเคลมผม
