บทที่ 43 นี่คือโอกาสคืนร่างให้เธอนะ

“ยัยพริม...”

เปลือกตาหนักอึ้งค่อยๆ ขยับปรับกะพริบรับแสงไฟที่ส่องเข้ามา หญิงสาวลืมตาขึ้นมองทุกคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความมึนงง ดวงตากลมกลอกมองแม่สามี พี่เขยและพี่สะใภ้ที่ยืนมองด้วยสายตาเป็นห่วง และสายตาสุดท้ายส่งมองไปยังกตตน์ที่ยืนออกห่างจากเตียงของเธอ สีหน้าของเขายังคงนิ่งไม่แสดงความรู้สึกอะไร หญิงสาว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ