บทที่ 44 คำขอโทษขอไปที

ร่างเล็กขยับตัวพลิกไปมาก่อนค่อยๆ ปรือตาขึ้นหันมองไปทางหน้าต่าง แสงตะวันกำลังลับขอบฟ้าอีกวัน นี่เผลอหลับไปยาวหลายชั่วโมงโดยไม่รู้ตัวเลยหรือ เธอขยับตัวลงจากเตียงยกมือขึ้นขยี้ผมด้วยความงัวเงียพอดีกับที่ประตูห้องเปิดเข้ามา สาวใช้คนหนึ่งถือถาดเดินเข้ามาในห้องวางไว้ที่โต๊ะ

“คุณนายให้นำอาหารมื้อเย็นมาให้ค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ