บทที่ 58 "หย่า" หรือ "ไม่หย่า" (1)

โลกนี่กลมจริงๆ อุตส่าห์คิดว่าจะหนีพ้นแล้ว...

เขายิ้มให้เธอแบบอ่อยสุดๆ ไปเลย

“คุณวิน”

“โชคดีจัง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ต่างกับเธอที่อยากจะขอโทษ

แล้วรีบเดินหนีไปไกลๆ มากที่สุด

เธอยิ้มเจื่อนๆ “บังเอิญจังนะคะ”

“พรหมลิขิตมากกว่าครับ” ธนวินทร์พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่างจาก คนฟังที่ขนลุกจนแทบตัวสั่น

ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ