บทที่ 72 น้ำตาของพริมมา (1)

“ฝันไปเหอะ !” เธอรีบตอบกลับทันที ขณะที่ดิ้นเพื่อให้เขาปล่อยลงแต่ไม่มีท่าทีสำเร็จ กตตน์หมุนตัวอุ้มเธอกลับเข้ามาในห้องและเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที

ประตูห้องน้ำปิดลง จรีภรณ์ถูกวางลงนั่งตรงอ่างล้างหน้าโดยที่ไม่มีทางหนีได้อีกแล้ว เธอยกมือขึ้นดันคนตัวใหญ่ที่ขยับตัวเข้ามาชิดออกห่าง สถานการณ์แบบนี้ไม่ดีเอาเส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ