บทที่ 89 ไปอยู่ด้วยกัน (2)

“ออกไป !” แพรวรุ้งพูดพร้อมกับเดินถอยหลังหนีสิ่งที่อยู่ตรงหน้าโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นเดินออกสู่ถนนใหญ่แล้ว เสียงร้องไห้ของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับความเจ็บปวด มือทั้งสองข้างก็ยังไม่ละที่จะผลักวิญญาณของเด็กทั้งสองออก จากเด็กใบหน้าที่ซีดขาว อยู่ๆ ก็มีเลือดไหลออกตามร่างกายและดวงตา เสียงกรีดร้องของแพรว...