บทที่ 96 EP 14 เรื่องเล่าของริว [4]

ฉันจ้องมองแผ่นหลังกว้างของโอยามะด้วยสองตาสั่นๆ หัวใจปวดหนึบคล้ายกำลังอ่อนแรงจะเต้นต่อ ร่างสูงนั่งหลังตรงและมั่นคงอย่างนั้นเสมอ ไม่เคยมีสักครั้งที่ฉันมองแล้วจะเห็นว่าเขาแสดงสีหน้าอ่อนล้า เมื่อย หรือแม้แต่อ่อนเพลีย

“ลุกขึ้นเถอะโอยามะ” ฉันพูดกับเขาเบาๆ ระหว่างที่เดินสวนเขาเข้าไปด้านใน เอากระเป๋าเป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ