บทที่ 5 EP 01 หน้าที่ของบอดี้การ์ด [2]
แล้วผมก็มอบหน้าที่ต่อให้คัตซึ เจ้าหน้าที่ไอทีมือหนึ่งของแบล็กสกอร์เปี้ยน ที่ก่อนหน้านี้เคยถูกลดตำแหน่งไปเป็นมาเฟียสายพ่อบ้านให้คุณฮานะชั่วคราวโทษฐานบกพร่องต่อหน้าที่ ทำให้คุณฮานะสามารถแอบเข้ามาในคอนโดของคุณโอยามะได้โดยพลการ
“จากข้อมูลที่ผมสืบค้นมาได้ เส้นทางการไหลของเงินที่ถูกคุณไดสึเกะยักยอกไป ถูกกระจายไปในหลายเส้นทางครับ มันเป็นการฟอกเงินแบบที่เรารู้มาตลอด แต่สุดท้ายแล้วมันจะถูกโอนกลับเข้าบัญชีของคุณไดสึเกะ เพียงแต่ครั้งนี้ ชื่อของเจ้าของบัญชีเปลี่ยนไป เป็นบัญชีของผู้ชายที่ชื่อโยชิดะ รองประธานของกลุ่มเสือขาว”
ชื่อของกลุ่มเสือขาวทำให้ผมมองเห็นประกายบางอย่างจากนันย์แววตาของคุณโอยามะในทันที
“หลักฐาน” คุณโอยามะเอ่ยปากสั้นๆ เพื่อถามหาหลักฐานต่อในทันที ซึ่งแน่นอนว่าพวกเราทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าก่อนจะรายงานอะไรออกไป ต้องมั่นใจว่าสิ่งที่พูดควรค่าแก่การเสียเวลาของคุณโอยามะ
“หลักฐานเป็นเอกสารทางการเงินที่เราได้มาจากธนาคาร และภาพจากกล่องวงจรปิดภายในแบล็กซิโนตลอดช่วงระยะเวลาสามเดือนที่ผ่านมาครับ ผมตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว โยชิยะจะมาที่แบล็กซิโนในทุกเย็นวันพุธและวันศุกร์ ช่วงเวลาประมาณสองทุ่ม และจะกลับออกไปในช่วงเวลาประมาณตีหนึ่งครึ่งครับ”
“ทุกครั้ง”
“ครับ ทุกครั้ง”
“เป็นไปได้มั้ยครับว่าคุณไดสึเกะจะเสียการพนัน” มากิโตะถามขึ้นมาเสียงเรียบ หน้าที่ของพวกเราทุกคนในตอนนี้คือต้องช่วยกันคาดเดาคำตอบของสาเหตุการมาของโยชิดะ รวมถึงเหตุผลที่ไดสึเกะจะส่งเงินมากมายที่ตัวเองยักยอกไปให้กับโยชิดะ การที่คนเจ้าเล่ห์และเห็นแก่ได้อย่างไดสึเกะจะทำแบบนั้น แปลว่าเหตุผลของการเสียผลประโยชน์ที่ตัวเองควรจะได้ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรจะปล่อยผ่านไปได้
“ถ้าดูจากภายนอกไดสึเกะอาจไม่ฉลาดเท่าไหร่ แต่ถ้ามันไม่ฉลาด มันคงไม่สามารถให้พวกเราทุกคนมานั่งรวมตัวกันอยู่ที่นี่ได้”
“หมายความว่ายังไงครับคุณโอยามะ” คัตซึถามพลางเลิกคิ้วสูง หากแต่สายตาของคุณโอยามะกลับมองมาที่ผมราวกับต้องการจะขอความคิดเห็นจากผม
“ผมคิดว่าคุณไดสึเกะกำลังหลอกใช้โยชิดะครับ” ผมพูดออกไปตามที่ผมคิด
ถึงจะมีความเป็นไปได้ว่าอาจจะมีเรื่องการพนันเข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะยังไงซะเงินทั้งหมดนั้นรวมถึงสถานที่เกิดเหตุก็เป็นแบล็กซิโนอยู่แล้ว แต่การที่คนอย่างไดสึเกะจะเสียพนันในที่ๆ ตัวเองมีอำนาจสูงสุด (ไม่นับรวมคุณโอยามะที่อยู่เบื้องหลัง) มันก็ดูโง่เกินไปหน่อย ซึ่งผมคิดว่าต่อให้จะเสียจริงๆ คนอย่างไดสึเกะก็ย่อมหาวิธีตุกติกเพื่อเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว
“คัตซึ”
“ครับคุณโอยามะ” คัตซึขานรับแล้วรอฟังคำสั่ง
“ตรวจสอบเส้นทางการการเงินของโยชิดะ รวมถึงพรรคเสือขาวแล้วรายงานฉันด่วนที่สุด” คุณโอยามะกำชับเสียงเข้ม สายตาของคุณโอยามะยังคงมุ่งมั่นเสมอเวลาที่เขามองเห็นถึงบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล
“ครับ”
“มากิโตะ ส่งคนของเราเข้าไปในกลุ่มเสือขาว จับตาความเคลื่อนไหวของกลุ่มเสือขาวให้ดี ถ้าได้กลิ่นอะไรที่ผิดปกติ ให้รีบรายงานฉัน”
“ครับคุณโอยาะ”
“ระวังตัวด้วยล่ะ”
“ครับผม”
“คิราวะ”
“ครับคุณโอยามะ”
แล้วก็มาถึงหน้าที่ของผม
“ฉันอยากให้นายไปสืบข่าวที่แบล็กซิโน ตรวจทุกอย่างให้เข้มกว่าเดิม รู้นะว่าต้องทำตัวยังไง”
“ทราบครับ”
“ระหว่างนี้ให้โยชิรับหน้าที่รับส่งฮานะกับริโกะแทนนายชั่วคราว” คุณโอยามะสั่งทิ้งท้ายอย่างนั้น ซึ่งก็ทำให้ผมนิ่งไปสักพัก
“ครับคุณโอยามะ”
ตรงกันข้ามกับโยชิที่รีบรับหน้าที่อย่างแข็งขัน
“มีอะไรข้องใจตรงไหนคิราวะ”
“ไม่มีครับ” ผมตอบคำถามของคุณโอยามะออกไปในทันที แม้จะรู้สึกไม่สบายใจในคำสั่งนั้นแต่หน้าที่ที่ผมได้รับมอบหมายมาย่อมสำคัญกว่าความรู้สึกส่วนตัว
“ส่วนคนอื่นๆ ก็ให้ช่วยกันจับตาดูความเคลื่อนไหวของไดสึเกะให้ดี ถ้าใครพบเห็นว่ามันทำอะไรที่หน้าสงสัยให้รายงานฉันได้ตลอดเวลา”
“ครับ” ทุกคนพร้อมใจกันรับคำสั่ง
หลังจากที่คุณโอยามะมอบหมายหน้าที่ให้ผมและทุกคนเรียบร้อย คุณโอยามะก็กำชับงานกับคนอื่นๆ ต่ออีกนิดหน่อย ในขณะที่ผมรู้สึกเหมือนสมาธิหลุดไปชั่วขณะ
“คิราวะ”
“ครับคุณโอยามะ”
“เดี๋ยวนายลงไปรอฉันที่รอ ส่วนริโกะ ให้โยชิแวะไปส่งที่แบล็กวิลล์”
“ครับ” ผมรับคำสั่งอีกครั้งก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วก้มหัวให้คุณโอยามะที่กำลังจะเดินกลับออกไป ซึ่งเมื่อคุณโอยามะไปแล้ว ในห้องนี้ก็คงเป็นผมที่ตำแหน่งใหญ่ที่สุดที่จะต้องเดินตามแผ่นหลังของคุณโอยามะออกไปก่อน หรือจะพูดง่ายๆ ก็คือต้องเดินเรียงตามลำดับตำแหน่ง ซึ่งถือเป็นการให้เกียรติอย่างหนึ่งของพวกเราที่ปฏิบัติต่อๆ กันมานาน
“คุณคิราวะครับ” คัตซึกระซิบเรียกผมเบาๆ ซึ่งผมก็หันไปมองเขานิดหน่อยแล้วรอให้เขาเริ่มพูด ระหว่างนี้คนอื่นๆ ก็ยังคงก้มหัวให้ผมอยู่
“ผมจะจับตาดูให้ครับ ไม่ต้องห่วง”
“ทำตามหน้าที่เถอะคัตซึ” ผมย้ำเสียงเข้ม ทำให้คัตซึหน้าจ๋อยลงนิดหน่อยก่อนจะรีบก้มหน้าลงเหมือนคนอื่นๆ
ถึงผมจะรู้สึกยังไงกับริโกะ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าผมจะสามารถละเลยหน้าที่ที่ผมได้รับมอบหมายได้หรอก ยังไงซะสิ่งที่คุณโอยามะย้ำกับผมและคนอื่นๆ มาตลอดนั่นก็คือเรื่องของการเรียงลำดับความสำคัญ
...ถ้าเราเรียงลำดับความสำคัญไม่ถูกต้อง ผลกระทบที่ตามมาอาจเป็นการสูญเสีย...
