บทที่ 59 บทที่33.หอมกลิ่นความรักกับไร่ดอกไม้ 2

ดอจิโน่เอื้อมมือไปคว้าไฟฉายที่นับดาวส่องหน้าตัวเองไว้  เขากดปิดไฟฉาย พร้อมกับทรุดตัวลงนั่งบนเตียง โดยที่นับดาวกระถดหนีไปจนสุดหัวเตียง เธอจ้องหน้าดอจิโน่ด้วยดวงตาเป็นประกาย แม้ท่ามกลางความมืดยังมองเห็น

“หนูดาว” ดอจิโน่กระซิบเรียกนับดาวเสียงแผ่วๆ ขยับเข้าไปใกล้ๆ

“หยุด…หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่งั้นหนูด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ