บทที่ 81 จับโจรตัวจริง 1

มู่เหรินเม้มปากแน่น ใบหน้าแดงระเรื่ออย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อคนที่อยู่ห่างไกลหลายพันลี้มาทำให้เขาอับอาย นี่ขนาดตัวไม่อยู่ยังมาทำให้เขาอายจนหน้าแดง ไม่ได้...ไม่ได้!

เขาจะต้องไม่ยอมอับอายคนเดียว ร่างสูงหมุนกายเข้าห้องพร้อมหยิบกระดาษและพู่กันอยู่ภายในห้องมาเขียนตอบกลับอย่างคล่องแคล่ว ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ