บทที่ 27 แสนปรารถนา

“ฉันขอโทษนะคะ” โมนาร้องบอก ทั้งยังสะอื้นแผ่วอยู่

“ไม่ต้องขอโทษหรอก... ผมเชื่อคุณแล้วโมนาอย่าฝืนในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการเลย หากคุณยังไม่พร้อมผมจะไม่บังคับใจคุณอีก”

หญิงสาวสะอื้นกับแผงอกเขาอีกครั้ง เธอได้รับรู้ถึงความอบอุ่นของผู้ชายคนนี้แล้ว ใครว่าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งแค่ไหน แต่สำหรับเธอแล้ว เขาอบอุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ