บทที่ 62 ตรงข้ามหัวใจ

“อุ้ย!” ร่างบอบบางเซแต่เขากลับคว้าเอวบางไว้

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เขาถาม

สายตาเธอสบกับเขา อีริคเองนะเหรอ แววตามองมามีความห่วงใย ร่างบอบบางรีบทรงกาย ยืนเช็ดน้ำตาแม้มันจะไหลออกมาไม่หยุดก็ตาม

“ขอโทษนะคะ ฉันไมได้ตั้งใจ” บอกเสียงเครือ แล้วรีบปาดน้ำตาออก ไม่อยากให้เห็น

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ว่าแต่... ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ