บทที่ 19 -19-

“หึ มีความสุขกันไปเถอะ ก่อนที่แกจะไม่มีเสียงหัวเราะอีก”

สงสัยล่ะสิว่าฉันคือใคร ฉันก็ใบเตยไงล่ะ ตอนแรกก็กะว่าจะมาหาอะไรทำในโรงแรมกับคู่ขาสักหน่อย กะว่าจะเอาให้สนุกสุดเหวี่ยงไปเลย แต่พอฉันก้าวขาเข้ามาในประตูโรงแรมแล้วกลับไปสะดุดตากับกลุ่มของยัยลินพอดี ฉันก็เลยแอบอยู่มุมหนึ่ง มุมที่คิดว่าพวกมันไม่น่าจ...