บทที่ 22 -22-

ตอนนี้ฉันหงุดหงิดสุด ๆ เลยล่ะ เพราะพี่มาร์ทไล่ฉันออกมารอข้างนอกกับยัยเตยน่ะสิ มันน่าไหม แล้วนี่ก็เข้าไปนานแล้วนะไม่รู้เมื่อไหร่จะเสร็จ คนยิ่งหงุดหงิดอยู่

แม่งเอ้ย ยัยเตยเน่านี่ก็ลอยหน้าลอยตาใส่ฉันสุดฤทธิ์ ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจ เหมือนมันไม่มีตัวตน ฉันอยากให้ออกมาไว ๆ จังก่อนที่ฉันจะฆ่ายัยเตยเน่านี่

“ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ