บทที่ 47 ดอกไม้เพลิงกลางหลังงามตระการ 4

เนิ่นนานจนชายอาภรณ์ของหญิงสาวสูงศักดิ์หายไปจากคลองจักษุ หย่งเยี่ยที่หลบอยู่หลังหานฉงหรงอย่างมิดชิดเงียบเชียบเพราะไม่อยากเสวนากับพี่สาวต่างมารดาที่เขาไม่เคยสนิทใจที่จะอยู่ด้วย เอ่ยเสียงแผ่ว “นางไปแล้วหรือ”

“เพคะ ไปแล้ว” หญิงสาวตอบกลับพลางลูบมือเล็กๆ ที่เย็นเฉียบนั้น ไม่รู้ว่าด้วยเพราะอากาศหนาวเย็นใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ