บทที่ 75 Chapter 75

Chapter 75

“ฉันไม่ยกโทษให้ ฉันเป็นคนเจ็บแล้วจำ”

อักษราพูดเสียงหนัก ปุณณ์อึ้งไปในทันที “คุณปล่อยให้ฉันเดินตามทางของฉันเถอะ ปล่อยฉันให้เป็นอิสระจากคุณอย่างแท้จริง คุณกับน้องสาวของคุณทำร้ายฉันมามากพอแล้ว ถ้าคุณสำนึกผิดจริงๆ ได้โปรดปล่อยฉันไป ฉันขอคุณแค่นี้”

คำขอร้องของอักษรา ส่งผลให้ชายร่างหนาจิตใจแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ