บทที่ 96 Chapter 96

Chapter 96

เขามอบแหวนแทนใจให้กับอักษรา

ชั่วขณะนั้นความโกรธ ความปวดร้าวระทมทุกข์ที่เธอได้รับวูบหาย ความเอิบอิ่มใจเข้ามาแทนที่อักษราเผลอยิ้มเมื่อเห็นชื่อของเธอกับคนที่เธอรักสลักเคียงกัน

อักษรามองแหวนในมือนิ่งนาน ราวกับว่ากำลังถูกแหวนวงนี้สะกดจิต เธอค่อยๆ สวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้าย แล้วเพ่งพิศมันด้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ