บทที่ 67 เดียงสา

“หัวเราะอะไรเนเน่ แม่จริงจังนะ” มารดาทำเสียงดุ

“หนูรู้ค่ะ หนูเป็นหมอนะคะ ไม่ปล่อยให้ท้องแน่ๆ แต่เอ๊ะ... หรือว่าคุณแม่จะกลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย เหมือนตอนที่คุณแม่ท้องเนเน่”

“หน็อย...” คุณญาดาง้างมือ ญารินดากระโดดหลบทัน

ทั้งสามแม่ลูกส่งเสียงดัง ลูกสาวสองคนหัวเราะเริงร่า มีคุณญาดาทำหน้าหงิกๆ หน้อยแน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ