บทที่ 84 ตอนพิเศษ1.มุมของกาแฟกับหัวใจของนนกุล

ผมจำวันแรกที่เจอเธอได้แม่น เธอเดินเข้ามาในร้านพร้อมแว่นดำอันใหญ่ สวมหมวกปิดหน้าตา และเสียงถอนหายใจที่ดังพอๆ กับฝนตกข้างนอก

เธอสั่งกาแฟเย็น แต่พอผมหยิบแก้วร้อนให้ เธอก็ยิ้มให้ผม

“ร้อนก็ดี...ฉันหนาว”

วันนั้นผมยังไม่รู้ว่าเธอคือ “ธารธารา” ที่ผมเคยเห็นในจอโทรทัศน์ แต่ผมรู้ว่าเธอคือคนที่ดูเหมือนจะต้อง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ