บทที่ 96 ตอนที่ 96

น้ำเสียงแผ่วเบาราวกับลมหายใจ ร่างอรชรแทบจะล้มทั้งยืน หลังจากที่ได้พบเจอกับผู้ชายที่เฝ้าคะนึงหามาตลอดสี่ปี แต่เขาก็ช่างใจร้ายเหลือเกิน ไม่เคยติดต่อ หรือมาเยี่ยมเยียนแม้แต่น้อย

ก็เขาจะมาทำไมล่ะ ในเมื่อที่บ้านบัวขาวไม่มีพี่บัวอยู่แล้วนี่ มีแต่น้ำหวานผู้หญิงที่เขารังเกียจ

“เชิญนักศึกษานั่งประจำที่ครับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ