บทที่ 15 เพราะแบบนี้

" ไม่ไปหรอก เบื่อแล้ว "

เค้าส่งโทรศัพท์คืนเธอ เปิดหน้าจอเดิมให้เลือกของต่อ พราวรุ้งขยับตัวลุกขึ้น แต่เค้ากลับจับเอวบางเอาไว้

" นั่งดีดีครับ ผมทานข้าวอยู่ "

เค้าบอกแล้วรั้งเธอให้นั่งอยู่ที่เดิม ความใกล้ชิดที่เกินพอดี ทำเอาคนที่ไม่เคยรับการสัมผัส พยายามดันตัวออก แต่เค้ากลับรั้งตัวเอาไว้

" ถ้าไม่ดิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ