บทที่ 17 อบอุ่น

บทที่17

ผ่านไปไม่นานพี่ดีแล่นก็กลับมาพร้อมถุงขนมใส่อึ่งอ่างจนเต็ม พี่ดีแล่นยิ้มแล้วนั่งลงข้างฉัน

"ป่านไม่ทำนะคะ ป่านขนลุก" ฉันพูดแล้วลูบแขนของตัวเองเบาๆขนลุกไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ ฉันเคยทานนะคะตอนเป็นเด็กแต่ว่าฉันไม่เคยทำ พอโตขึ้นพ่อจะเป็นคนทำกินเองมากกว่า

"ฉันทำเอง เปลี่ยนจากต้มเป็นย่างดีกว่า" ว่าจบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ