บทที่ 70 รู้สึก

บทที่32

ดอกหญ้าtalk

ฉันถึงกับขาสั่นพับๆ ลุกแทบไม่ขึ้น เหนื่อยล้าเมื่อยขบไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเขาไปอดอยากปากแห้งมาจากที่ไหน ถึงได้คลุกวงในฉันทั้งวัน ฉันเหนื่อยมาก เรี่ยวแรงพยุงกายแทบไม่มี

ส่วนคนต้นเรื่อง ผิวปากเดินไปมาอย่างสบายใจ เขายังมีแรงเหลือเฟือ ส่วนฉันนอนอ่อนเพลีย ราวกับใบไม้ที่กำลังเฉาตาย

"อีกสอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ